Η κριτικη των παικτων

Η Κριτική των παικτών μετά το 0-1 απέναντι στον Ολυμπιακό Βόλου

 
ΠΑΡΝΤΟ: Κράτησε πάλι ανέπαφη την εστία, έστω κι αν στο 44 άργησε να βγει πάνω στον Μπρέσκα, όχι όμως τόσο αργά ώστε να μην καταφέρει να τον εμποδίσει να σκοράρει. Σταθερός όποτε η μπάλα πήγε προς το μέρος του, εκνεύρισε μια-δυο φορές τον Βαλβέρδε επειδή καθυστερούσε στα βολέ και στην έναρξη των αντεπιθέσεων.

ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ: Έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και τον Μόνχε σε ένα δίλεπτο προς το τέλος του πρώτου μέρους, με τους γηπεδούχους να γίνονται απειλητικοί από την πλευρά του. Στο δεύτερο ήταν εξαιρετικός στη θέση του και ο (κορυφαίος ίσως) παίκτης του Ολυμπιακού Βόλου δεν μπόρεσε ποτέ να τον ξεπεράσει και να προκαλέσει προβλήματα.

ΡΑΟΥΛ ΜΠΡΑΒΟ: Είχε να αντιμετωπίσει έναν παμπόνηρο και πολύ δύσκολο παίκτη όπως είναι ο Μπρέσκα, ο οποίος από το πουθενά μπορεί να κάνει ζημιά. Ο Ραούλ ήταν απολύτως προσηλωμένος στο ρόλο του, με ελάχιστες εξαιρέσεις (όπως στη μοναδική φάση που έκαναν οι γηπεδούχοι στην επανάληψη, στο 64'). Μια καλή παρουσία από τον Ισπανό, βοήθησε πολύ για να διαφυλαχθεί το μηδέν παθητικό και, τελικά, η νίκη.

ΑΒΡΑΑΜ: Με αντίπαλο τον Μαρτίν στο δεύτερο μέρος είχε δουλειά να κάνει και την έκανε, ως συνήθως, άψογα. Πάντα πρώτος και πιο δυνατά στις φάσεις, εξουδετέρωσε τον βαρύ φορ του Βόλου και τον άφησε μακριά από την περιοχή του Πάρντο. Το κλου της απόδοσής του ήταν η φάση που δέχεται το φάουλ από τον Μαρτίν και πέφτοντας στο έδαφος διώχνει την μπάλα με κεφαλιά και αυτοθυσία.

ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ: Ο Σουηδός, αντιθέτως με τον Αβράμη, έβγαλε το ψωμί του κυρίως στο πρώτο 45λεπτο, όταν και ανέλαβε την φρούρηση του Σολάκη. Δεν είχε σοβαρά προβλήματα, παρότι ο Έλληνας επιθετικός ήταν αρκετά κινητικός. Ο Μέλμπεργκ είναι ασφαλώς ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές αυτού του σπουδαίου ρεκόρ των 8 νικών με κανένα γκολ στην επαρχία.

ΜΟΔΕΣΤΟ: Δεν είχε την σούπερ απόδοση, αλλά ήταν συνεπής στο ρόλο και στη δουλειά του μέσα στο γήπεδο. Με πολλά τρεξίματα και πολλά κοψίματα, ενώ κράτησε και το ρυθμό σε αρκετά σημεία του αγώνα.

ΙΜΠΑΓΑΣΑ: Στη ροή του παιχνιδιού φάνηκε καλύτερος στο δεύτερο μέρος, αφού στο πρώτο δεν πήρε πολλές δημιουργικές πρωτοβουλίες. Την ορχήστρα τη συντόνισε, πάντως, τόσο καλά όσο κάνει σε κάθε της παράσταση. Εξαιρετικές οι εκτελέσεις του στα στημένα, κάθε φάουλ του κοντά στην περιοχή προκαλούσε πανικό και φάσεις στην αντίπαλη άμυνα. Αυτό το θεματάκι με τα νεύρα δεν το έχει βελτιώσει ακόμη...

ΜΙΡΑΛΑΣ: Η καλύτερη στιγμή του στο ματς ήταν η απίθανη ασίστ στη μεγάλη ευκαιρία του Φουστέρ. Δεν ήταν τόσο απίθανες οι περισσότερες άλλες ενέργειές του, αφού είτε βιάστηκε να σουτάρει σε κάποιες φάσεις, είτε αστόχησε απελπιστικά. Είχε διάθεση και κίνηση παίζοντας και πάλι στην άκρη, καθώς ελάχιστα χρησιμοποιήθηκε ως σέντερ φορ (για ένα δεκάλεπτο, από την έξοδο του Πάντελιτς μέχρι τη δική του), αλλά δεν είχε ουσία.

ΡΙΕΡΑ: Από τις σπουδαιότερες εμφανίσεις του στον Ολυμπιακό. Και δεν ήταν μονάχα η δημιουργία του γκολ της νίκης, ούτε η εκπληκτική μπαλιά του στον Μιραλάς στο 35. Σε όλη τη διάρκεια της συμμετοχής του είχε μόνον ουσία στο παιχνίδι του, κράτησε όπως και όποτε ήθελε την μπάλα και κέρδισε αμέτρητα φάουλ από τους αντιπάλους του. Δυστυχώς τραυματίστηκε και ελπίζουμε όλοι να μην πάει πίσω, διότι αυτός ο αποψινός Ριέρα πλησιάζει τον παίκτη-ηγέτη που ψάχνει από την αριστερή ή την δεξιά πλευρά της επίθεσης η ομάδα.

ΦΟΥΣΤΕΡ: Για ένα ακόμη παιχνίδι ο πολυτιμότερος παίκτης, σκόρερ του μοναδικού γκολ και απόλυτος ρυθμιστής του τρόπου με τον οποίο επιτέθηκε και αμύνθηκε η ομάδα. Απαντήσεις στους ειδήμονες δίνει μόνο στο γήπεδο και κάνει ολοένα και περισσότερο υπερήφανο και δικαιωμένο για την επιλογή του τον Βαλβέρδε. Πράγματι, όπως είπε ο εκφωνητής, θα ήταν τέλειος εάν είχε ευστοχήσει στο πλασέ του 58ου λεπτού.

ΠΑΝΤΕΛΙΤΣ: Μπορεί να μην φάνηκε πολύ, αλλά είχε κι αυτός σημαντική προσφορά στην ομάδα. Πίεσε πολύ και άγχωσε τους στόπερ του Βόλου, μπήκε στη διεκδίκηση αρκετών φάσεων, είχε καλή συνεργασία με τους συμπαίκτες του, αλλά δεν βρέθηκε αρκετά σε θέση βολής.

ΤΖΕΜΠΟΥΡ: Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι έδειξε ότι είναι παίκτης που κολλάει με τη συγκεκριμένη ομάδα. Είχε δύο καλές ευκαιρίες για να σκοράρει, ενώ με την άριστη τεχνική του αποτέλεσε αφετηρία των περισσότερων φάσεων της ομάδας στο τελευταίο ημίωρο. Περιμένουμε όλοι μεγάλη βοήθεια και συνεχή βελτίωση στον τομέα της προσαρμογής.

ΖΑΙΡΙ: Έπαιξε και στις δύο άκρες, αλλάζοντας με τον Χολέμπας, χωρίς να κάνει κάτι το εντυπωσιακό και με το μυαλό στο πως θα βοηθήσει για να διατηρηθεί η σπουδαίας σημασίας νίκη.

ΧΟΛΕΜΠΑΣ: Θα μπορούσε να σουτάρει καλύτερα στις καθυστερήσεις και να βάλει το πρώτο του γκολ, αλλά μάλλον κι ο ίδιος αιφνιδιάστηκε από την τόσο καλή θέση στην οποία βρέθηκε ξαφνικά.